پيام

من.تو.خدا
95/7/20

+ خواص باطل(2)؛ شريح قاضي تاريخ مى‌نويسد: «مسجد کوفه مملو از جمعيتى شد که پشت سر ابن زياد به نماز عشا ايستاده بودند.چرا چنين شد؟ بنده که نگاه مى‌کنم،؛مى‌بينم خواصِ طرفدارِ حقْ مقصرّند و بعضى‌شان در نهايتِ بدى عمل کردند. مثل چه کسى؟ مثل «شريح قاضى». شريح قاضى که جزو بنى‌اميّه نبود! ادامه در نظرات..

يک فنجان آرامش 95/10/29

کسى بود که مى‌فهميد حق با کيست. مى‌فهميد که اوضاع از چه قرار است. وقتى «هانى بن عروه» را با سر و روى مجروح به زندان افکندند، سربازان و افراد قبيله‌ى او اطراف قصر عبيداللَّه زياد را به کنترل خود درآوردند.ابن زياد ترسيد. آنها مى‌گفتند: «شما هانى را کشته‌ايد.»

ابن زياد به «شريح قاضى» گفت: «برو ببين اگر هانى زنده است، به مردمش خبر بده.» شريح ديد هانى بن عروه زنده، اما مجروح است. تا چشم هانى به شريح افتاد، فرياد برآورد: «اى مسلمانان! اين چه وضعى است؟! پس قوم من چه شدند؟! چرا سراغ من نيامدند؟! چرا نمى‌آيند مرا از اين‌جا نجات دهند؟! مگر مرده‌اند؟!

شريح قاضى گفت: «مى‌خواستم حرفهاى هانى را به کسانى که دورِ دارالاماره را گرفته بودند، منعکس کنم. اما افسوس که جاسوس عبيداللَّه آن‌جا حضور داشت و جرأت نکردم!»

جرأت نکردم» يعنى چه؟ يعنى همين که ما مى‌گوييم ترجيح دنيا بر دين! شايد اگر شريح همين يک کار را انجام مى‌داد، تاريخ عوض مى‌شد.اگر شريح به مردم مى‌گفت که هانى زنده است، اما مجروح در زندان افتاده و عبيداللَّه قصد دارد او را بکشد، با توجّه به اين‌که عبيداللَّه هنوز قدرت نگرفته بود، آنها مى‌ريختند و هانى را نجات مى‌دادند.

با نجات هانى هم قدرت پيدا مى‌کردند، روحيه مى‌يافتند، دارالاماره را محاصره مى‌کردند، عبيداللَّه را مى‌گرفتند؛ يا مى‌کشتند و يا مى‌فرستادند مى‌رفت. آن گاه کوفه از آنِ امام حسين عليه‌السّلام مى‌شد و ديگر واقعه‌ى کربلا اتّفاق نمى‌افتاد! اگر واقعه‌ى کربلا اتّفاق نمى‌افتاد؛ يعنى امام حسين عليه‌السّلام به حکومت مى‌رسيد. حکومت حسينى، اگر شش ماه هم طول مى‌کشيد براى تاريخ، برکات زيادى داشت.

گرچه، بيشتر هم ممکن بود طول بکشد.اى شريح قاضى! چرا وقتى که ديدى هانى در آن وضعيت است، شهادتِ حق ندادى؟! عيب و نقصِ خواصِ ترجيح دهنده‌ى دنيا بر دين، همين است.

بيانات امام خامنه اي در ديدار فرماندهان لشکر 27 محمد رسول‌الله (ص) 1375/03/20