ضرورت حضور قلب

دل آدمی مشغول آن چیزی است که به آن اهمیت می دهد.

وضرورت حضور قلب یعنی اینکه نماز گزار به خدا اهمیت می دهد،

چرا که قلبش را آماده حضور او می کند.

لا یقبل صلاة عبد لا یحضر قلبه مع بدنه پیامبر اکرم(ص)

نماز بنده ای که قلبش مثل بدنش حضور نداشته باشد

به مر حله ی پذیرش خداوند نمی رسد.

(البته تکلیف از او ساقط شده است)

ولی مر حله قبول بالاتر است.

راهی برای کسب حضور قلب

توجه در مفهوم کارهای نماز

 برای مثال امام علی (ع) می فرماید:

هنگامی که رکوع می کنی با خویشتن بگو

به تو ایمان دارم هر چند گردنم زده شود.(یقین)

وهنگامی که سرت را از رکوع بلند میکنی

با خودت بگو تو مرا از عدم به وجود آوردی

ودر سجده ی اول در دل این معنی را به یاد آور که:

تو مرا از خاک آفریدی

(منشأ آفرینش وتذکری برای رهایی از غرور)

و وقتی سر از سجده بر می داری:

بگو تو از خاک مرا بیرون آوردی(ذکری از هستی بخش)

وهنگامی که برای سجده ی دوم می روی:

بگو دوباره به خاک باز می گردم و

( دنیا جای ماندن نیست)

(توجهی برای آزادی از جلوه های دنیا)

وقتی سر از سجده دوم بر می داری در دلت بگو:

تو ای خدا دوباره مرا از خاک زنده می کنی

تا جواب کارهایم را ببینم

(زیرا زندگی عبث وپوچ نبود)...

میزان الحکمه،ج 5،ص 395.